میاندیشم؛
فرهنگ، تجلی تفطن نا هوشیار قابلیت زبان در ظرف زمان است که منجر به ظهور ابزار میشود.
(حمید ژیان پور)
میاندیشم؛
فقط نادرستي حقيقت دارد…
اينجا هیچچیز درست نيست جز نادرستي …
(حمید ژیان پور)
میاندیشم؛
مدرنیته، معرف، دقيق شدن ابژه در استمرار نيازمندي به معنايابي سوژه است.
سوژگي، معنايابي انتزاع ذهنيت در ظرفيت عينيت است كه منجر به دقيق شدن ابژه میشود.
(جمید ژیان پور)
میاندیشم؛
عشق بهتدریج برساخته میشود و شادی آدمی را میسازد. باور در انسان، منطقیترین وجه اعتقاد به ساختن تدریجی عشق است که باعث میشود تا آدمی در توهم اعتقاداتش سقوط نکند...
(حمید ژیان پور)
عشق / اراده
میاندیشم؛
عشق، مسير بي ابتدا است.
عشق، آغاز ندارد...
عشق، بافتن علاقه نيست.
عشق، يافتن اراده است.
(حمید ژیان پور)